Straszne rzeczy tak naprawdę nie są takie jak na filmie. Nie są fascynujące. Tylko przerażające i brudne. Przede wszystkim nie można ich wyłączyć.

Nie mogę powiedzieć, że Krąg podobał mi się od początku czytania. Przez pierwsze kilkadziesiąt, może 100 stron byłam lekko znudzona i momentami chciałam już odłożyć książkę na półkę. Dopiero później zaczęłam się wkręcać, a czytanie stało się przyjemne. Długo też nie mogłam się przekonać, by w ogóle po nią sięgnąć, nie byłam do końca przekonana czy te klimaty mogą mi się spodobać. Oczywiście, jak zawsze zresztą, myliłam się.

W liceum jest inaczej - kontynuuje królowa. - Masz większą wolność, ale to odpowiedzialna wolność. Nikt nie będzie się z tobą cackał. Tylko o ciebie zależy, jak będzie wyglądać reszta twojego życia. Tutaj się to rozstrzygnie. Cała twoja przyszłość.

Już na pierwszych stronach spotykamy się... z samobójstwem, tajemniczymi głosami i służbową panią dyrektor. Tajemnic i nierozwiązanych zagadek przybywa z każdą kolejną stroną, dochodzą do tego pytania komu ufać a komu nie, kto jest dobry, a kto chce nas zniszczyć. Wyszło teraz na to, że ta książka jest brutalna, ale to prawda. Autorzy nie boją się zabić jednego z bohaterów, ani próbować zabić kolejnych.

Nigdy. Myśleć o słowie "nigdy", to jak patrzeć w dziurę bez dna. Nie można tego zrozumieć. Wieczność. Nieskończoność.

Jeśli jesteśmy już przy bohaterach to są oni najlepszą częścią Kręgu. Każda osoba jest inna, wyjątkowa, jednocześnie realistyczna i prawdziwa. Fajnie, prawda? Dzięki temu, że pierwszoplanowych postaci jest sporo książka staje się jeszcze ciekawsza, a akcja nabiera jeszcze większego tępa. Na początku trochę trudno było mi się połapać kto jest kim, ale po tych kilkudziesięciu stronach wszystko mi się rozjaśniło.

Podsumowując myślę, że Krąg mimo moich obaw trafi na listę ulubionych książek i na pewno jeszcze w te wakacje sięgnę po kontynuację.

OCENA KSIĄŻKI: 8/10